Luke 19
ព្រះយេស៊ូជួបលោកសាខេ
1ពេលចូលដល់ក្នុងក្រុងយេរីខូរព្រះអង្គក៏យាងកាត់ក្រុង 2មើល៍មានបុរសម្នាក់ឈ្មោះសាខេគាត់ជាមេអ្នកទារពន្ធដារម្នាក់ហើយជាអ្នកមាន 3គាត់កំពុងរកមើលថានរណាជាព្រះយេស៊ូប៉ុន្ដែគាត់មិនអាចមើលឃើញសោះពីក្នុងចំណោមបណ្ដាជនព្រោះគាត់មានមាឌតូចល្អិត។ 4គាត់រត់ទៅមុខមុនហើយឡើងលើដើមល្វាដើម្បីមើលឃើញព្រះអង្គព្រោះព្រះអង្គឆ្លងកាត់ជិតដល់ផ្លូវនោះហើយ 5ពេលព្រះអង្គយាងមកដល់កន្លែងនោះហើយព្រះយេស៊ូក៏មើលទៅលើទាំងមានបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «សាខេអើយ! ចូរប្រញាប់ចុះមកព្រោះខ្ញុំត្រូវនៅផ្ទះរបស់អ្នកថ្ងៃនេះ»។ 6គាត់ក៏ប្រញាប់ចុះមកស្វាគមន៍ព្រះអង្គទាំងអំណរ។ 7ពេលមនុស្សទាំងអស់ឃើញក៏រអ៊ូរទាំថា៖ «គាត់ចូលទៅស្នាក់នៅជាមួយមនុស្សបាប!» 8លោកសាខេក៏ក្រោកឈរទូលទៅព្រះអម្ចាស់ថា៖ «ព្រះអម្ចាស់អើយ! ខ្ញុំចែកទ្រព្យសម្បត្ដិពាក់កណ្ដាលរបស់ខ្ញុំដល់អ្នកក្រីក្រហើយបើខ្ញុំកេងបន្លំអ្វីមួយពីអ្នកណាម្នាក់ខ្ញុំនឹងសងវិញមួយជាបួនដង»។ 9ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «ថ្ងៃនេះសេចក្ដីសង្គ្រោះបានមកដល់ផ្ទះនេះហើយព្រោះគាត់ក៏ជាពូជពង្សរបស់លោកអ័ប្រាហាំដែរ 10ដ្បិតកូនមនុស្សបានមករកនិងសង្គ្រោះអ្នកដែលវង្វេង»។រឿងប្រាក់ដប់មីណា
11កាលពួកគេកំពុងស្ដាប់សេចក្ដីទាំងនេះព្រះអង្គមានបន្ទូលបន្ថែមជារឿងប្រៀបប្រដូចមួយទៀតព្រោះតែព្រះអង្គកំពុងនៅជិតក្រុងយេរូសាឡិមរួចពួកគេស្មានថានគរព្រះជាម្ចាស់នឹងលេចមកភ្លាមៗ 12គឺព្រះអង្គមានបន្ទូលថា៖ «មានបុរសត្រកូលខ្ពង់ខ្ពស់ម្នាក់ត្រូវធ្វើដំណើរទៅស្រុកឆ្ងាយដើម្បីទទួលយកនគរមួយសម្រាប់គាត់រួចត្រូវត្រលប់មកវិញ 13កាលបានហៅបាវបម្រើទាំងដប់នាក់របស់គាត់មកហើយគាត់ក៏ឲ្យប្រាក់ដល់ពួកគេដប់មីណា ▼▼១៩:១៣ ប្រាក់មីណា
និងបានប្រាប់ថាចូរប្រកបរបររកស៊ីរហូតដល់ខ្ញុំមកវិញ។ 14ប៉ុន្ដែជនជាតិរបស់គាត់ស្អប់គាត់ក៏ចាត់តំណាងឲ្យទៅតាមក្រោយគាត់ដើម្បីប្រាប់ថាយើងមិនចង់ឲ្យម្នាក់នេះគ្រប់គ្រងលើយើងទេ។ 15កាលទទួលនគរនោះហើយគាត់ក៏ត្រលប់មកវិញហើយប្រាប់ឲ្យគេហៅបាវបម្រើទាំងនោះមកជាពួកអ្នកដែលគាត់បានឲ្យប្រាក់ដើម្បីឲ្យគាត់ដឹងថាពួកគេរកស៊ីចំណេញបានអ្វីខ្លះ។ 16អ្នកទីមួយចូលមកប្រាប់ថាលោកម្ចាស់អើយ! មួយមីណារបស់លោកចំណេញបានដប់មីណា។ 17គាត់ក៏ប្រាប់បាវបម្រើនោះថាប្រសើរណាស់បាវបម្រើដ៏ល្អអើយ! ដោយព្រោះអ្នកស្មោះត្រង់ក្នុងកិច្ចការតូចតាចចូរអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចគ្រប់គ្រងដប់ក្រុងចុះ។ 18អ្នកទីពីរចូលមកប្រាប់ថាលោកម្ចាស់អើយ! មួយមីណារបស់លោកចំណេញបានប្រាំមីណា។ 19គាត់ប្រាប់បាវបម្រើនោះដែរថាចូរអ្នកគ្រប់គ្រងប្រាំក្រុងចុះ។ 20បាវបម្រើម្នាក់ទៀតបានមកប្រាប់ថាលោកម្ចាស់អើយ! មើល៍មួយមីណារបស់លោកខ្ញុំបានខ្ចប់ទុកក្នុងកន្សែង 21ដ្បិតខ្ញុំខ្លាចលោកណាស់ព្រោះលោកជាមនុស្សតឹងរ៉ឹងលោកដកយកអ្វីដែលលោកមិនបានទុកហើយច្រូតអ្វីដែលលោកមិនបានសាបព្រោះ។ 22គាត់ក៏ប្រាប់បាវបម្រើនោះថាបាវបម្រើដ៏អាក្រក់អើយ! ខ្ញុំនឹងជំនុំជម្រះអ្នកដោយសារសំដីរបស់អ្នកបើអ្នកដឹងថាខ្ញុំជាមនុស្សម្នាក់តឹងរឹងដកយកអ្វីដែលមិនបានទុកហើយច្រូតអ្វីដែលមិនបានសាបព្រោះដែរ 23ហេតុអ្វីបានជាមិនដាក់ប្រាក់របស់ខ្ញុំនៅកន្លែងចងការដើម្បីពេលខ្ញុំមកវិញនោះប្រមូលបានទាំងដើមទាំងការដូច្នេះ? 24រួចគាត់ប្រាប់ពួកអ្នកឈរនៅក្បែរនោះថាចូរដកយកប្រាក់មួយមីណាពីវាឲ្យទៅម្នាក់ទៀតដែលមានដប់មីណាទៅ។ 25ប៉ុន្ដែអ្នកទាំងនោះប្រាប់គាត់ថាលោកម្ចាស់អើយ! អ្នកនោះមានដប់មីណាហើយ។ 26ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថាអស់អ្នកដែលមាននឹងបន្ថែមឲ្យប៉ុន្ដែអ្នកណាដែលគ្មាននឹងត្រូវដកយកវិញសូម្បីតែអ្វីដែលអ្នកនោះមានផង 27រីឯពួកសត្រូវរបស់ខ្ញុំដែលមិនចង់ឲ្យខ្ញុំគ្រប់គ្រងលើពួកគេចូរនាំពួកគេមកទីនេះហើយសម្លាប់នៅមុខខ្ញុំទៅ»។ ព្រះយេស៊ូយាងចូលក្រុងយេរូសាឡិម
28កាលព្រះអង្គមានបន្ទូលអំពីសេចក្ដីទាំងនេះហើយក៏ធ្វើដំណើរបន្ដទៀតឡើងទៅក្រុងយេរូសាឡិម 29ហើយពេលមកជិតដល់ក្រុងបេតផាសេនិងក្រុងបេថានីក្បែរភ្នំមួយឈ្មោះភ្នំដើមអូលីវព្រះអង្គក៏ចាត់សិស្សពីរនាក់ឲ្យទៅ 30ដោយមានបន្ទូលថា៖ «ចូរទៅក្នុងភូមិនៅទល់មុខនោះពេលអ្នកចូលទៅដល់អ្នកនឹងឃើញកូនលាមួយដែលគេចងទុកមិនទាន់មានមនុស្សណាជិះនៅឡើយចូរស្រាយហើយនាំវាមក។ 31ប្រសិនបើមានអ្នកណាសួរពួកអ្នកថាហេតុអ្វីពួកអ្នកស្រាយវា? ចូរប្រាប់ថាព្រះអម្ចាស់ត្រូវការវា»។ 32ពួកអ្នកដែលព្រះអង្គបានចាត់ក៏ចេញដំណើរទៅហើយបានឃើញដូចដែលព្រះអង្គបានប្រាប់ពួកគេមែន 33ពេលកំពុងស្រាយកូនលាម្ចាស់របស់វាសួរពួកគេថា៖ «ហេតុអ្វីពួកអ្នកស្រាយវាដូច្នេះ?» 34ពួកគេក៏ឆ្លើយថា៖ «ព្រះអម្ចាស់ត្រូវការវា»។ 35ពួកគេក៏បានដឹកកូនលានោះមកឯព្រះយេស៊ូរួចក៏ក្រាលអាវរបស់ពួកគេលើខ្នងវានិងបានបញ្ជិះព្រះយេស៊ូលើនោះ។ 36ពេលព្រះអង្គកំពុងយាងទៅពួកគេក៏ក្រាលអាវរបស់ខ្លួននៅលើផ្លូវ។ 37កាលព្រះអង្គមកដល់ត្រង់ផ្លូវចុះពីភ្នំដើមអូលីវពួកសិស្សច្រើនកុះករចាប់ផ្ដើមអរសប្បាយទាំងអស់គ្នាព្រមទាំងសរសើរតម្កើងព្រះជាម្ចាស់ដោយសំឡេងឮៗអំពីការអស្ចារ្យទាំងអស់ដែលពួកគេបានឃើញ 38ថា៖ «សូមថ្វាយព្រះពរដល់ស្ដេចមួយអង្គដែលយាងមកក្នុងព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ចូរមានសេចក្ដីសុខសាន្ដនៅស្ថានសួគ៌និងសិរីរុងរឿងនៅស្ថានដ៏ខ្ពស់បំផុត»។ 39ពួកអ្នកខាងគណៈផារិស៊ីខ្លះបានទូលពីក្នុងចំណោមបណ្ដាជនទៅព្រះអង្គថា៖ «លោកគ្រូអើយ! សូមស្ដីឲ្យពួកសិស្សរបស់លោកផង» 40ប៉ុន្ដែព្រះអង្គមានបន្ទូលឆ្លើយទៅពួកគេថា៖ «ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថាប្រសិនបើអ្នកទាំងនេះនៅស្ងៀមស្ងាត់នោះថ្មនឹងស្រែកឡើង»។ព្រះយេស៊ូស្រណោះក្រុងយេរូសាឡិម
41នៅពេលព្រះអង្គយាងមកជិតដល់ក្រុងយេរូសាឡិមពេលព្រះអង្គមើលឃើញក្រុងក៏យំស្រណោះក្រុងនោះ 42ថា៖ «បើអ្នកគឺអ្នកហ្នឹងហើយគួរតែស្គាល់សេចក្ដីដែលធ្វើឲ្យមានសេចក្ដីសុខសាន្ដនៅថ្ងៃនេះ! ប៉ុន្ដែពេលនេះសេចក្ដីនោះបានលាក់កំបាំងពីភ្នែករបស់អ្នកទៅហើយ 43ដ្បិតនឹងមានថ្ងៃធ្លាក់មកលើអ្នកគឺនៅពេលនោះពួកសត្រូវរបស់អ្នកសង់របងចម្រឹងព័ទ្ធជុំវិញអ្នកហើយស្ទាក់អ្នកគ្រប់ទិសទាំងអស់ 44ពួកគេនឹងកម្ទេចអ្នករាបដល់ដីព្រមជាមួយនឹងកូនចៅរបស់អ្នកដែលនៅក្នុងអ្នកផងពួកគេក៏មិនទុកឲ្យថ្មមួយដុំត្រួតលើគ្នានៅក្នុងអ្នកដែរព្រោះអ្នកពុំបានដឹងពីពេលវេលានៃការយាងមកប្រោសអ្នកសោះ»។ព្រះយេស៊ូសំអាតព្រះវិហារ
45ពេលព្រះអង្គយាងចូលទៅក្នុងព្រះវិហារក៏ចាប់ផ្ដើមបណ្ដេញពួកអ្នកកំពុងលក់ដូរ 46ដោយមានបន្ទូលទៅពួកគេថា៖ «មានសេចក្ដីបានចែងទុកមកថាដំណាក់របស់យើងជាដំណាក់នៃការអធិស្ឋានប៉ុន្ដែអ្នករាល់គ្នាបានធ្វើឲ្យដំណាក់នេះក្លាយជាសំបុកចោរទៅវិញ» 47រួចព្រះអង្គក៏បង្រៀននៅក្នុងព្រះវិហាររាល់ថ្ងៃរីឯពួកសម្ដេចសង្ឃពួកគ្រូវិន័យនិងពួកមេដឹកនាំប្រជាជនវិញកំពុងរកមធ្យោបាយសម្លាប់ព្រះអង្គ 48ប៉ុន្ដែពួកគេរកមិនឃើញមធ្យោបាយណាមួយដែលអាចឲ្យពួកគេធ្វើបានសោះព្រោះប្រជាជនទាំងអស់កំពុងជក់ចិត្ដស្ដាប់ព្រះអង្គ។
Copyright information for
KhmKCB